صفوان بن یحیی

---

ابومحمد صفوان بن یحیی بجلی کوفی، ملقب به بیاع السابری (م ۲۱۰ هـ)، از اصحاب و راویان امام کاظم و امام رضا و امام جواد (علیهم‌السلام) و وكیل امام رضا (علیه‌السلام) و امام جواد (علیه‌السلام) بود. صفوان را از اصحاب اجماع، فقها و از محدثان موثق شیعه به شمار آورده‌اند.

۱ - معرف اجمالی

---

ابومحمد صفوان بن یحیی بجلی کوفی، ملقب به بیاع السابری، اهل کوفه و از موالی بجیله بود پدرش از اصحاب امام صادق (علیه‌السلام) و صفوان از اصحاب امام کاظم، امام رضا و امام جواد (علیهم‌السّلام) بود. همچنین از وکلای امام کاظم و امام رضا (علیهما‌السّلام) به شمار می‌رفت که راوی از آنان هم می‌باشد.
وی فروشنده پارچه‌ای ظریف به نام سابری بود. و از همین‌رو به بیاع سابری مشهور شد. او با صفوان بن مهران جمّال تفاوت دارد.

۲ - دیدگاه علما

---

ابوعمرو کشّی، صفوان را از جمله کسانی دانسته که علمای شیعه به اتفاق، آنان را فقیه و دانشمند و سخن ایشان را درست می‌دانند.
صفوان از اصحاب اجماع است و علمای شیعه بر درستی روایات او اتفاق نظر دارند. نجاشی او را با الفاظ ثقه و ثقه عین ستوده است و شیخ طوسی صفوان را نزد علمای حدیث موثق‌ترین اهل زمان خود و عابدترین و از زهّاد می‌داند.
نجاشی نیز بیاع السابری را از بزرگان شیعه و فردی عابد و زاهد و محدثی کاملا موثق دانسته و می‌گوید: به رغم این‌که واقفی‌ها نسبت به صفوان بذل و بخشش بسیار داشتند، ولی او عقیده و مذهبش را حفظ کرد و واقفیه را نپذیرفت.
صفوان با عبدالله بن جندب و علی بن نعمان شراکت داشت و گزارش شده که این سه تن در مسجدالحرام با هم‌عهد بستند که هر کدام پیش تر مُرد، آن دو دیگر واجباتی چون نماز، روزه و زکاتش را به جای آورند. چنین بود که هر دو رفیق مردند و صفوان زنده ماند، از این‌رو هر روز ۱۵۰ رکعت نماز می‌گزارد. سالی سه ماه روزه می‌داشت و هر سال سه مرتبه زکات می‌پرداخت و هرگاه انفاق می‌کرد و صدقه‌ای می‌داد، به همان میزان هم از جانب آن دو چنین می‌کرد. در باب زهد و تقوایش نیز گفته شده که شخصی از او خواست تا مبلغی (شاید معونه‌ای) را در کوفه به خانواده‌اش برساند، ابومحمد به این سبب که شترانش در اجاره دیگران است و باید اجازه بگیرد، از پذیرش آن امتناع ورزید.

۳ - مشایخ و راویان

---

نام او در سلسله سند بیش از ۱۱۰۰ حدیث آمده است. از عبدالله بن مسکان، اسحاق بن عمار و داود بن فرقد، ابن‌ابی‌عمیر، ابن‌بکیر، حمّاد بن عثمان، عبدالله بن سنان و بسیاری دیگر روایت شنیده است.
گروهی از محدثان و دانشمندان از ابومحمد حدیث فراگرفته و روایت کرده‌اند که عبارت‌اند از: فضل بن شاذان نیشابوری، احمد بن محمد بن ابی‌نصر بزنطی ابوعبدالله محمد بن خالد برقی، محمد بن عیسی یقطینی، محمد بن حمید عطار نیشابوری ایوب بن نوح و محمد بن حسین بن ابی‌خطاب زیّات.

۴ - سرگذشت

---

صفوان نزد ائمه (علیهم‌السلام) از جایگاه والایی برخوردار و مورد رضایت ایشان بود، به‌همین خاطر چون در سال ۲۱۰ هـ در مدینه از دنیا رفت، امام جواد (علیه‌السّلام) حنوط و کفن برای تجهیز وی فرستاده و از اسماعیل بن موسی (پسر امام كاظم (علیه‌السّلام)) خواستند تا بر او نماز بخواند. و در روایتی خشنودی خود را از او بیان فرموده است.

۵ - آثار

---

آثار و تالیفات صفوان بالغ بر سی کتاب بوده که تنها نام تالیفات زیر ثبت شده است:
مجموعه مسائلی از امام کاظم (علیه‌السّلام) الآداب و بشارات المومن، التجارات، المحنة (المحبة) و الوظائف الوضوء، الصلاة، الصوم، الحج، الزکاة، النکاح، الطلاق، الفرائض، الوصایا، الشراء و البیع، العتق و التدبیر، البشارات و النوادر.

۶ - مطالعه بیشتر

---

برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.

۷ - پانویس

---